Terug
Linelle Deunk X Marie-Stella-Maris Foundation
Fotograaf Linelle Deunk over haar bezoek aan het schoon drinkwater project ‘Water voor Mukono’ in Oeganda.
Samen met GUP Magazine willen we ons sociale verhaal op een visueel inspirerende manier met de wereld te delen. Dit doen we door getalenteerde fotografen te vragen om documentaire beelden en autonoom werk te schieten, tijdens een bezoek aan één van de schoon drinkwater projecten die de Marie-Stella-Maris Foundation ondersteunt. Portret- en documentair fotograaf, Linelle Deunk, bezocht het schoon drinkwater project ‘Water voor Mukono’ in Oeganda.
Na een academische carrière besloot Linelle Deunk om naar de Fotoacademie Amsterdam te gaan. In december 2010 studeerde Linelle af met haar afstudeerproject ‘Nestgeur', waarvoor ze een aantal kinderen van pre-puberale leeftijd volgde. Ze won de 1e prijs in de categorie Portretten Serie van de Zilveren Camera met een serie over Pien. Ook won zij de Zilveren Camera 2012-13 portrettenserie en de Nederlandse National Portret Prijs 2012.
De titel is geïnspireerd op het leven van een 16-jarige jongen, Paul, die ik ontmoette in de velden. Zijn uiterlijk, zijn blik en zijn toon vielen me meteen op. De volgende dag moest ik gewoonweg terug om meer over hem te weten te komen.
Paul heeft een vreselijke periode in zijn jeugd gehad; hij verloor zijn ouders op 12-jarige leeftijd en leefde een aantal jaren helemaal alleen. Hij had letterlijk het gevoel: 'Ik behoor niet tot deze wereld’. Gelukkig kwam er, nadat een ander gezin hem opgevangen en mishandeld had, ongeveer een jaar geleden, een moeder met zeven andere kinderen, die hem in huis nam. Zij bood hem werk aan, een bed, maar belangrijker ‘een thuis’. Omdat ze één van de begunstigde families binnen het project is, is ze in staat om haar huishouden te voorzien van schoon water. Het is daar een zwaar, maar klein paradijs, waarbij ze voedsel voor zichzelf kunnen verbouwen en om te verkopen. Geleidelijk aan keert de jongen terug naar deze, hun, onze en mijn wereld. En vervangen de nieuwe mooie herinneringen de oude slechte.
Na mijn ontmoeting met Paul bezocht ik een andere familie binnen het project. Ik vind het een interessante gedachte dat als je alle materiële en politieke context wegneemt, en alleen kijkt naar het individu met zijn of haar dierbaren, dat onze twee werelden dan misschien helemaal niet zo verschillend zijn. Schoon drinkwater draagt bij aan het verkleinen van het verschil tussen beide werelden en helpt ons realiseren dat deze wereld voor ons allemaal is."
"Er is zo'n dun lijntje tussen leven en dood."
Mensen in de dorpen zien toegang tot water als een zegen; het is een waardevolle bron waarvan we ons niet altijd bewust zijn in de Westerse samenleving. Het is nodig om te drinken, voor het wassen, voor het houden van vee, maar het creëert ook veel mogelijkheden voor werk en inkomen. Voor het verbouwen van groeten of voor het maken van bakstenen van klei, die weer verkocht kunnen worden.
Het belangrijkste is dat wanneer de basis zoals hygiëne, eten en een huis is voldaan, dat men zich kan richten op andere belangrijke dingen in het leven zoals ontwikkeling, school, werk, of dus het zorgen voor anderen, zoals Paul.
Als fotograaf is het ook verfrissend om water te gebruiken als uitgangspunt te nemen. Je ziet het element overal in terug; in het licht, in de lucht, de plassen, in de keuken. Je ziet het overal. "
